ขิงเถื่อน

ขิงเถื่อน ใช้หน่ออ่อนและเหง้าอ่อนจิ้มน้ำพริก จะรับประทานสดหรือลวกก็ได้

นำไปใส่แกงป่าและผัดเผ็ด เหง้าปรุงรสน้ำพริกแกง ทำให้กลิ่นหอม

ทางสมุนไพร ใช้เหง้าต้มน้ำดื่ม เป็นยาขับลม บำรุงธาตุ

ลักษณะทั่วไปเป็นพืชที่ปลูกตามบ้านเรือนทั่วไป และบ้านหมอแผนโบราณ ปลูกได้ทั้งในร่มและกลางแจ้ง ถ้าอยู่กลางแจ้งทรงพุ่มจะเตี้ยกว่าปลูกในร่ม

ต้นขิงจะแผ่ขยายแตกกออกไป เหง้ามีกลิ่นหอมต่างจากพืชสกุลเดียวกัน ลำต้น ค่อนข้างแบนสีเขียวอมม่วง สูงราว 40-80 เซ็นติเมตร แตกกอห่าง 10-20 เซ็นติเมตร ใบเรียงสลับ แผ่นใบบาง ขอบใบเป็นคลื่นเล็กน้อย แตกใบตั้งแต่โคนต้นถึงปลายยอด ขนาดใบกว้าง 3-4 เซ็นติเมตร ยาว 25-35 เซ็นติเมตร

ดอก ออกจากเหง้าใต้ดินเป็นกระจุกสีม่วงแดง ขนาดประมาณ 3 เซ็นติเมตร ไม่มีก้านช่อดอกเมื่อดอกบานมีสีขาวอมชมพู

ผล รูปร่างกลมขนาดประมาณ 2 เซ็นติเมตร

(สถาบันเทคโนโลยีราชมงคล 2543:30)